Galata ve Kız kulesi

Biliyor musun İstanbula gelişini hissedince  acaba bensiz ilk gelişin mi diye sormadan edemedim kendime. Beni düşündün mü, anılar canlandı mı? Çünkü bende hep varlar hep renkliler, hep hurdalar. Ama çocuksu bir mutlulukla yarın yanıma çıkıp gelecekmişsin gibi sevinmeden edemedim. Öylesine sevindim ki sahi kalbim en son ne zaman böyle attı? 

Kızları ikna edip Galata’ya geldik. Belki sende görmek istemişsindir belki izlerimi aramışsındır umuduyla. Anıların bir kez daha yeşermesi umuduyla.ki öğrendiğim kadarıyla sen de dönmüşsün. Senin aklına hiç geldi mi Kız kulesini beni düşleyerek ziyaret etmek. Beni selamlayarak içmek yada ne bileyim. Sadece yüzünde gülümseme olarak kalmak. En azından bunu yeğliyorum. 

Bunları anlatacağım kimse yok. Anlamamalarına uyuz oluyorum. Hoş anlasalardı da paylaşır mıydın emin değilim. Ben de içiyorum İşte ilk fırsatta saçmalama imkanı bularak. Belki bir delilik yapıp seni aramak istercesine içerek. 

Ama olmuyor neden biliyor musun çünkü sen birini istemediğinde direk söyleyebiliyorsun bunu. Sen ulaşmak istemediğin sürece insanlara hep duvarsın. Şimdi sana koşarsam o duvarlara çarpmak camdan kalbimi bir kez daha kırar. 

Sen burdaydın, bende, Galata ve kız kulesi de. Istanbul hepimizi aynı rüzgarla sevdi, aynı sıcaklıkta oksadı yüzümüzü ama biz hep yarım kaldık. Zaten bu şehir iki aşkı sularıyla ayırmakla ünlü değil mi?   Bizim ayrılık da senin surlarınla olsun. 

Umarım dönmeden önce Üsküdar’da Çakır Ahmet’e rastlayıp tatlısından tatmışsındır. Ben yolum düştükçe yapıyorum çünkü. Sanırım bu da senden sonra edindiğim bir alışkanlık oldu. Senden önceler ve sen  gittikten sonra beni hayata tutan bir kaç alışkanlık.

Neyse yazmak iyi geliyor. Eski bir dosta iç dökmek gibi. Benim içim de hep sana dönük çünkü. 

Bu sevdadan vazgeç diyenler sence haklı mı? İstanbul Galata ve kız kulesini ayırmakla haklı mı? 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Veda

DUVARLAR5

Pişmanlık