gossipgirl

Sürekli düşündüğüm tüm hücrelerimi kaplayan o narin soruyla başlıycam. Sevgi nedir?  Durum, zaman, ego, duvarlar olmadan karşındakinin kalbine damarsız kan pompalanmasıdır sevgi. Benim gözlerimden sevgilimin kalbine. Oysa gösterilmeyen, yansıtılmayan, hissettirilmeyen sevgi ölen bir insanın kalbi gibidir. Ne yaşayana can ve verir nede bir başkasına umut. Sevgisiz sevgi kurumuş bir topraktır.  Adem Havvası uğruna kovuldu cennetten, mecnun aşka kör kaldı. Ve diğer insanlar öyle zamanlarda aşka köreldiler ki limanları yaktılar. Yanmaya meyilli insanlar kibriti suçladı üstelik. Kıvılcımı tatmayan gözlerin yangını kucaklaması. Liman küle döndükten sonra tüm toz denizine savruldu. Sahi iki kişi yanmaya meyilliyken kim aşkı suçlayabilir. Ve bu şehir kavuşamayan aşkların ahıyla kaldı.. Sevgi neydi?  Sevgi sevgilinin gönlüne liman olmaktı.İstanbuldan korumaktı. Sevgi kıvılcımdan kaçmaktı.. Bir gün uyandığımda bu kıvılcımın beni yakmasından korkuyordum. Aşkla tanışmaktan, birini sevmekten .Çünkü