zamanı harcamak
Oturup saatlerce düşündüm. Yeni arayışlar, sorgular , nedenler arasında kaybettim kendimi. Bu bedende bu ruhta şu kafa yapısında koskoca! 21 yıl. Geri dönüp baktığımda yıpratılmış birçok kıyafet, tatmin etmeyen bir eğitim, bolca hayal kırıklığı... Şükredebildiğim, bana huzur veren ve her zaman iyiki diyebileceğim bir ailem; ailemin de içinde görüğüm sayılı dostlarım vardı. Dost diyorum iyi bakın. Harcadığım ve harcandığım en büyük konuların arasında birinci sıradaydı. Kendimden gitti, enerjimden gitti, gözlerimden gitti, zamanımdan gitti. İnsan küçükken efrafım kalabalık olsun güvende hissederim diyor. 20 30 kişiyle aynı anda dost olamazsınız. Aynı sevgiyi değeri veremezsiniz. Yaş gittikçe ergenlik üzerimden ağır ağır çekildikçe dostlarımla, dost sandıklarımla sınandığımı anladım. Bakın yine zamanımdan gitti. Zamanın aile yapımız üzerinde de bir hayli yeri vardır. Annemi bir yıl yatağa bağlayan yürüyemez hale getirende zamandı. Allah'ım canını al da daha fazla acı çekmesin ağlaması