gossipgirl

İnsan bu beşer şaşar. Yener, yanılır. Hayatta bir yerlere gelme; yaşam mücadelesi verirken öyle bir konuda tıkanır kalır ki. Körlük. Sahip olduklarını ellerinle itme, şükürsüzlük, memnuniyetsizlik. Şehirleşme ve sosyal yaşamla birlikte hep daha fazlasını ister olduk. Hep daha fazla güç,kudret,para... Genciz büyüyoruz, zaman geçiyor ve bunun geri dönüşü yok. En baştan başlayalım konumuza. Bir ailede, bir evde açıyoruz gözlerimizi. Bir anne babamız var. Şuan yaşıyorlarsa ve hayattalarsa üstelik aynı evdeysek ne büyük zenginlik! Düşünsenize istediğiniz zaman sarılabilirsiniz. Dolu dolu geçirmeli zamanı ve hep güzel anılar biriktirmeli. Sevdiğini sevgiyi göstermeli insan. Aile olmalı. Babalar soğuktur çoğu zaman, sevgilerini güzel cümlelerle gösteremez ama sarılmak... Ama dudaklarda biriken o masum gülücük. Bugün bunun farkına varmalı ve hiç görmemiş, o kokuyu almamış gibi sarılmalı; çünkü yarınlar göreceli. Çünkü zaman acımasız. Geride bir keşke bırakmamalı. Diğer bir konu eğitim. Doğuda,

Herkesin kaçtığı, saklandığı bir yeri vardır. Bir limanı, denize kıyısı. Benim limanım gülbahçeleri oldu. Benim durağım sendin. Bunun içindir açılmamış her gonca da seni görmem, hayellerimi bulmam. Bunun içindir bana yaklaşanlara batması dikenlerimin. Gül güzeldir bayım, özeldir. İhtişamlıdır özel kokar. Sadakat ve nezakatiyle bilinir. Sevgi ister, ilgilen ister. Fazla sıkarsan boğarsın dökülür güz misali yaprakları. Fazla rahat bırakırsan da kurur, gölgede kalır ihtişamı. Güldüm, Sevgisizlikten karardım. Dikenlerim zırhım oldu.Şimdi dalımdan uzak bir defter arasında çaresiz çırpınışlarım. Ölümsüzlük, sonsuzluk vadederken çıkacak canım.Beni bu defter arasına hapseden sendin değil mi?  Gülkurusu güzel kokar bayım. Yaratanın ona verdiği bir lütüftur bu. Vedası bile büyüler insanı. Unutulmaya yüz tutmuş satır aralarında bırakıverir kendini. Böyle güzel mi kokar ölüm?