DUVARLAR5

-
Doğum günlerine her zaman aşırı değer vermiş, etrafımda arkadaş ortamımda sayının artmasıyla güvenli olacağıma olan inancımı büyütmüştüm kendi iç dünyamda. Ne kadar insan o kadar güven, ne kadar arkadaş o kadar huzurdu. Peki neden bu karmaşa beynimde işgal etmişti ? Bana bu sözleri söyleten neydi? 

 13 yaşındaydım. 13. Yaş günüm. Arkadaşlarım gelecek diye o kulübe duvarlarınla tebeşirle iyi ki doğdum yazmış güzel Dilek sevinç ve o çocukcu duygularla kahkaha atıyordum o iğrenç evin terasında. O korkunç ses, o iğrenç varlık gelene kadar. ordaydı elinde doğum günü pastasıyla benim pastamla! Gelen arkadaşlarıma kapıyı açmadım. O yazıları tek tek kazıdım ellerimle. Çünkü bana yapılmış o şey o kızlara da olabilirdi. O kapıyı açsam onlar da canavarla tanışabilirdi. Akşama kadar ağladım. Annem gelene kadar.. 

doğum günü benim için neydi biliyor musunuz 13 yaşında birşeylerin iğrenç birinin korkusuyla üflenmemiş pastaydı. Doğum günü arkadaşlarımdan köşe bucak saklanmaktı. Benim için doğum günü içine içine ağlamaktı. Çikolatalı pastadan nefret etmekti. Ben o günden sonra yalnızlaştım. O eve gelebilecek herkesi uzaklaştırdım etrafımdan. Sonra düşündüm ve okadar üzüldüm ki. Büyüyünce renk renk balonlarım olacaktı, birsürü sevdiğim arkadaşım. Kendi evimde olacaktım. Korkmayacaktım. Deli gibi gülecektim.Öyle güzel sarılacaktım ki insanlara, asla yalnız kalmayacaktım.Ve yaptım da biliyor musunuz. Liseye geçmemle birlikte birsürü parti verdim. Dolu sofralar, güzel arkadaşlar. Sıkı sıkı sarılmalar. Renk renk hediyeler, balonlar.

Ama öğrendiğim en güzel şey şuydu ki doğum günü güvende hissetmekti. Doğum günü haykırmaktı. Sarılabilecek bir kaç kişiydi.Ben hala doğum günümde yalnız kalmaktan korkarım biliyor musunuz. 13. Yaşıma dönmekten, o evde hissetmekten, çikolatalı pastadan, canavardan... 


Ve ben o yaşında anlamıştım. Bazen bir mum ruhunuzu söndürüyor. Bazen siz acıya üflüyorsunuz...Ve ben her sene 13. Yaşıma hitaben üflüyorum mumları. O kıza sarılıyorum dolu dolu..

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Veda

-
Geçen gün kızlarla    hayatım üzerine konuşurken konu gönül bağına gelince ‘ben hala annesiyle    gezdiğimiz evde o mutfakta ona  yemek yaptığımı hayal ediyorum, ben bu anıya nasıl ihanet eder birini severim’ demiştim. Seninle yaşayacağım bir evde seninle kitaplarımızın buluşacağı odadaki kitaplığı düşünmek (!) biliyor musun kendimle kavga ediyordum salak gibi olmayacağım evin duvarları üzerine.Sırf bu ihtimal için bile olsa konuş ve bu anlamsızlığa bir anlam bağla demişlerdi. Hayatını daha yaşanılır ihtimaller üzerine kur. Sevildiğin birini sev biraz da.  İşte ben sana tam da öyle bir günde döndün mü diye yazmıştım. Galatadaydım.  Ve sen bana yalan söylemişsin. Yalanına değil de gerçekleri söylememe yetine kızdım. Kızmak da denmez ki buna. Kendi duygularına sahip çıkmayıp kaçamak bir yalana başvurmak.  Sonra 2. Tokat da sanırım bana gelen ayı üzerine olmuştu. Benim başka biri tarafından değer görme ihtimalimi hiçe sayarak, ben ne yapıcam bu olay üzerime kaldı demen. Ben sana hiçbir za
Devamı

Pişmanlık

-
Pişman oldu adam.Ardına bakmadan çıktığı kapıdan  ansızın  içeri girdi. Ben merhemim izin ver iyileştireyim  dedi.Gülümsedi. Allak bullak oldu kadın.Adam uzun uzun baktı; ilk elini tutuşu,ilk sarılışındaki gibi.Bilirim bu bakışı.. seni seviyorum der gibi, af diler gibi,sen denizsin ben liman der gibi.. Seni paramparça eden de sarmaya gelen de benim der gibi.... 2 damla düştü kadından. gelişi gidişinden daha çok üzen; yüzüstü bırakan adama gönlünü teslim edemezdi. Eline bir avuç tuz aldı yarasına bastı kadın. 2 damla gözyaşına binlercesini ekledi. Vazgeçti kadın. sevdiğinden geçti,kendinden geçti,hayallerinden geçti. Gitti. Adam birgün GALATA oldu kadın hep KIZKULESİ kaldı.
Devamı