Kalbime

-
Kulaklarımın duyduğu en güzel kelime adın.

Güneş gibi doğuyorsun dudaklarıma. Daimi evin olan kalbime. Ev diyorum şayet en doğru tanım bu. Seni anlatan ve ikimizi. Canımın nasıl yandığını bilmemen.. Yıkık dökük duvarları olan derme çatma, bir okadar da anılarıyla sarayı anımsatan ruhumu içimi ısıtan bir ev. Ne yazık değil mi bu dünyada açtığın yarayı saracak kimse yok. Buna hevesim de...


Senden vazgeçmek o eve veda etmek gibi. İlk aklıma düşüşünde o eve koşmak.. Kirpiklerime doluyor ışığın. Pencereme.Gözlerime doluyorsun. Kalbime
Seninle kapattığım o kapıyı koşa koşa Sana açıyorum.
Hoş kapıda bekleyen sen olduktan  sonra, evin ocağın ne önemi var değil mi?


Zaman seni bana verirse birgün o eve çok iyi bak olur mu?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Veda

-
Geçen gün kızlarla    hayatım üzerine konuşurken konu gönül bağına gelince ‘ben hala annesiyle    gezdiğimiz evde o mutfakta ona  yemek yaptığımı hayal ediyorum, ben bu anıya nasıl ihanet eder birini severim’ demiştim. Seninle yaşayacağım bir evde seninle kitaplarımızın buluşacağı odadaki kitaplığı düşünmek (!) biliyor musun kendimle kavga ediyordum salak gibi olmayacağım evin duvarları üzerine.Sırf bu ihtimal için bile olsa konuş ve bu anlamsızlığa bir anlam bağla demişlerdi. Hayatını daha yaşanılır ihtimaller üzerine kur. Sevildiğin birini sev biraz da.  İşte ben sana tam da öyle bir günde döndün mü diye yazmıştım. Galatadaydım.  Ve sen bana yalan söylemişsin. Yalanına değil de gerçekleri söylememe yetine kızdım. Kızmak da denmez ki buna. Kendi duygularına sahip çıkmayıp kaçamak bir yalana başvurmak.  Sonra 2. Tokat da sanırım bana gelen ayı üzerine olmuştu. Benim başka biri tarafından değer görme ihtimalimi hiçe sayarak, ben ne yapıcam bu olay üzerime kaldı demen. Ben sana hiçbir za
Devamı

DUVARLAR5

-
Resim
Doğum günlerine her zaman aşırı değer vermiş, etrafımda arkadaş ortamımda sayının artmasıyla güvenli olacağıma olan inancımı büyütmüştüm kendi iç dünyamda. Ne kadar insan o kadar güven, ne kadar arkadaş o kadar huzurdu. Peki neden bu karmaşa beynimde işgal etmişti ? Bana bu sözleri söyleten neydi?   13 yaşındaydım. 13. Yaş günüm. Arkadaşlarım gelecek diye o kulübe duvarlarınla tebeşirle iyi ki doğdum yazmış güzel Dilek sevinç ve o çocukcu duygularla kahkaha atıyordum o iğrenç evin terasında. O korkunç ses, o iğrenç varlık gelene kadar. ordaydı elinde doğum günü pastasıyla benim pastamla! Gelen arkadaşlarıma kapıyı açmadım. O yazıları tek tek kazıdım ellerimle. Çünkü bana yapılmış o şey o kızlara da olabilirdi. O kapıyı açsam onlar da canavarla tanışabilirdi. Akşama kadar ağladım. Annem gelene kadar..  doğum günü benim için neydi biliyor musunuz 13 yaşında birşeylerin iğrenç birinin korkusuyla üflenmemiş pastaydı. Doğum günü arkadaşlarımdan köşe bucak saklanmaktı. Benim için doğum günü
Devamı

Pişmanlık

-
Pişman oldu adam.Ardına bakmadan çıktığı kapıdan  ansızın  içeri girdi. Ben merhemim izin ver iyileştireyim  dedi.Gülümsedi. Allak bullak oldu kadın.Adam uzun uzun baktı; ilk elini tutuşu,ilk sarılışındaki gibi.Bilirim bu bakışı.. seni seviyorum der gibi, af diler gibi,sen denizsin ben liman der gibi.. Seni paramparça eden de sarmaya gelen de benim der gibi.... 2 damla düştü kadından. gelişi gidişinden daha çok üzen; yüzüstü bırakan adama gönlünü teslim edemezdi. Eline bir avuç tuz aldı yarasına bastı kadın. 2 damla gözyaşına binlercesini ekledi. Vazgeçti kadın. sevdiğinden geçti,kendinden geçti,hayallerinden geçti. Gitti. Adam birgün GALATA oldu kadın hep KIZKULESİ kaldı.
Devamı