DUVARLAR3

-
Kişi hayatına bu kadar sahipken, anıların benliği sürekli tazelemesi dünyanın en kötü travmasıdır. İnsanlara karşı tutumumu, güvensizliğimi, dalıp uzaklaşma istediğimi hep buna bağlarım. Bağlarım ve bana geçmişi aydınlatan, beni çıkmaza sürükleyen aydınlıktan korkarım hep. Çünkü baktığım her yerde o içimdeki kız çocuğu koşar. Dizleri kanar o kızın. Ve bana öyle bir bakar ki aynalardaki benliğimden uzaklaşırım hep. Çünkü onlar aynı gözler. Çünkü o benim.Güçsüzlüğümden korkarım mesela. Zihnimin beni güçsüz kılmasından korkarım. Hatırlamaktan. Kim olmak istiyorum ben kimi sevmek istiyorum hayattan ne bekliyorum? Neden böyle sevdiğim şeylerin üzerinde bu kadar diretiyorum mesela. Anılarım bu kadar kötü beni bu kadar yıpratırken geleceğimi kendi ellerimle mahvetmekten korkuyorum. O kızın tekrar bana öyle bakmasından korkuyorum..
Biliyor musun cehennem  olmak istemedim hiçbir zaman.Yangında ki kıvılcım gördüğüm zaman kaçmam bundandır üstelik.taşı taşla dövdüler de kuma çevirdiler birini. Aslında bundandır dokunanın elinde kalması dallarımın.Bundandır ruhumun yoncasının samana dönmesi. Çünkü yarayı da yanmayı da susmayı da kırıla parçalana öğrendim. Öğrendim ki o kız bana her baktığında toza toprağa karışıyor bedenim. 

Sahi ne çok korkum var değil mi. Ne çok korkuyorum. Korkutulmuş, düşürülmüş, yalnızlaştırılmış o kadar anım var ki. Susa susa taşmış her şeyi dağa taşa haykırmak istiyorum. Önce kendimden başlamalıyım.

Karanlığı seviyorum çünkü o beni içinde kaybediyor. Ben o adamdan kaçıyorum. Duvarlar saklıyor. Derin derin nefes alıyorum mesela karanlıkta . Odada ki ağır rütubet ciğerlerime doluyor. Evimin kokusudur bu. Huzurun kokusu. Çünkü biliyorum ki güvendeyim. Biliyorum ki o kız çocuğu bir yerlerde.. ama bu sefer huzurlu ve gülümseyerek bakıyor bana. ve o canavardan saklanmış..

Yaralar iyileşecek. Gökyüzünden ümidi kesme.
Ve sen küçük kız. Sustuğum için beni affet olur mu? Çünkü gelecekteki sen asla affedemiyor seni..

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Veda

-
Geçen gün kızlarla    hayatım üzerine konuşurken konu gönül bağına gelince ‘ben hala annesiyle    gezdiğimiz evde o mutfakta ona  yemek yaptığımı hayal ediyorum, ben bu anıya nasıl ihanet eder birini severim’ demiştim. Seninle yaşayacağım bir evde seninle kitaplarımızın buluşacağı odadaki kitaplığı düşünmek (!) biliyor musun kendimle kavga ediyordum salak gibi olmayacağım evin duvarları üzerine.Sırf bu ihtimal için bile olsa konuş ve bu anlamsızlığa bir anlam bağla demişlerdi. Hayatını daha yaşanılır ihtimaller üzerine kur. Sevildiğin birini sev biraz da.  İşte ben sana tam da öyle bir günde döndün mü diye yazmıştım. Galatadaydım.  Ve sen bana yalan söylemişsin. Yalanına değil de gerçekleri söylememe yetine kızdım. Kızmak da denmez ki buna. Kendi duygularına sahip çıkmayıp kaçamak bir yalana başvurmak.  Sonra 2. Tokat da sanırım bana gelen ayı üzerine olmuştu. Benim başka biri tarafından değer görme ihtimalimi hiçe sayarak, ben ne yapıcam bu olay üzerime kaldı demen. Ben sana hiçbir za
Devamı

DUVARLAR5

-
Resim
Doğum günlerine her zaman aşırı değer vermiş, etrafımda arkadaş ortamımda sayının artmasıyla güvenli olacağıma olan inancımı büyütmüştüm kendi iç dünyamda. Ne kadar insan o kadar güven, ne kadar arkadaş o kadar huzurdu. Peki neden bu karmaşa beynimde işgal etmişti ? Bana bu sözleri söyleten neydi?   13 yaşındaydım. 13. Yaş günüm. Arkadaşlarım gelecek diye o kulübe duvarlarınla tebeşirle iyi ki doğdum yazmış güzel Dilek sevinç ve o çocukcu duygularla kahkaha atıyordum o iğrenç evin terasında. O korkunç ses, o iğrenç varlık gelene kadar. ordaydı elinde doğum günü pastasıyla benim pastamla! Gelen arkadaşlarıma kapıyı açmadım. O yazıları tek tek kazıdım ellerimle. Çünkü bana yapılmış o şey o kızlara da olabilirdi. O kapıyı açsam onlar da canavarla tanışabilirdi. Akşama kadar ağladım. Annem gelene kadar..  doğum günü benim için neydi biliyor musunuz 13 yaşında birşeylerin iğrenç birinin korkusuyla üflenmemiş pastaydı. Doğum günü arkadaşlarımdan köşe bucak saklanmaktı. Benim için doğum günü
Devamı

Pişmanlık

-
Pişman oldu adam.Ardına bakmadan çıktığı kapıdan  ansızın  içeri girdi. Ben merhemim izin ver iyileştireyim  dedi.Gülümsedi. Allak bullak oldu kadın.Adam uzun uzun baktı; ilk elini tutuşu,ilk sarılışındaki gibi.Bilirim bu bakışı.. seni seviyorum der gibi, af diler gibi,sen denizsin ben liman der gibi.. Seni paramparça eden de sarmaya gelen de benim der gibi.... 2 damla düştü kadından. gelişi gidişinden daha çok üzen; yüzüstü bırakan adama gönlünü teslim edemezdi. Eline bir avuç tuz aldı yarasına bastı kadın. 2 damla gözyaşına binlercesini ekledi. Vazgeçti kadın. sevdiğinden geçti,kendinden geçti,hayallerinden geçti. Gitti. Adam birgün GALATA oldu kadın hep KIZKULESİ kaldı.
Devamı