İnsan Sahip Olduklarına Kör

İnsan bu beşer şaşar. Yener, yanılır. Hayatta bir yerlere gelme; yaşam mücadelesi verirken öyle bir konuda tıkanır kalır ki. Körlük. Sahip olduklarını ellerinle itme, şükürsüzlük, memnuniyetsizlik. Şehirleşme ve sosyal yaşamla birlikte hep daha fazlasını ister olduk. Hep daha fazla güç,kudret,para... Genciz büyüyoruz, zaman geçiyor ve bunun geri dönüşü yok. En baştan başlayalım konumuza. Bir ailede, bir evde açıyoruz gözlerimizi. Bir anne babamız var. Şuan yaşıyorlarsa ve hayattalarsa üstelik aynı evdeysek ne büyük zenginlik! Düşünsenize istediğiniz zaman sarılabilirsiniz. Dolu dolu geçirmeli zamanı ve hep güzel anılar biriktirmeli. Sevdiğini sevgiyi göstermeli insan. Aile olmalı. Babalar soğuktur çoğu zaman, sevgilerini güzel cümlelerle gösteremez ama sarılmak... Ama dudaklarda biriken o masum gülücük. Bugün bunun farkına varmalı ve hiç görmemiş, o kokuyu almamış gibi sarılmalı; çünkü yarınlar göreceli. Çünkü zaman acımasız. Geride bir keşke bırakmamalı. Diğer bir konu eğitim. Doğuda, anadoluda, Hindistanda, Afrika da çocuklar o kadar zor durumda ki o kötü şartlarda ayakkabısız, kıyafetsiz, zorlu hava şartları ve ailelere toplum baskısına rağmen bırakmıyorlar ellerinden kalemi. Belki yaşadığınız hayat bir başka çocuğun geleceği, hiç gerçekleşmeyecek düşü. Ellerinizle ittiğiniz, kıymetinizi bilmediğiniz imkanlara iyi bakın. Bugün annne babanıza harçlık için dahi sitem ediyorsanız geleceğinize en güzel yatırımı eğitimle taçlandırmalısınız ve çalışarak. Zaman ufak hesaplamaları, küçük hataları affetmez. Bencil olma insanoğlu. Masanda tek çeşit mi yemek var ya hiç olmasaydı? Hep aynı şeyleri giymekten mi sıkıldın? Soğukta ayakkabısız dolaşan onlarca insan var! Anne babana iyi bak. Sevgisiz, sahipsiz kalmak yorar insanı. 3 tarafı denizlerle çevrili birçok sebze meyve ve canlının yaşadığı cennet gibi bir kara parçasında açtın gözlerini. Öyle bir vatan ki kanla sulanmış toprakları. Öyle bir vatan ki birçok medeniyete ev sahipliği yapmış. Şükret. Görebildiğin, keşfedebildiğin, aklınla algılayabilip dilinle tadabildiğin için şükret. Ya o kulaklar hiç tanışmasaydı ses dalgalarıyla? Müziğe, ezgiye kör olsaydın. Bilmeseydin mavi nedir gökkuşağı nasıl adlandırır ne barındırır! Hata arama mesela. Yanlışı herkese gösterme.İyi olana koş, sahip oldukların yüzünde tebessüm oluştursun. Sev mesela. Aşka, saygıya, aileye, kavramlara düşman ölme. Göremeyen insanların yerine de bak . Farklı açılardan üstelik! Ayaklarına yeni kavuşmuş gibi koş! Dinle uzun uzun. Huzuru başka yerde arama. Huzur zaten sensin. Zamana yenilme insanoğlu.. Hastalık gelmeden sağlığın, ölüm gelmeden sevginin, geç olmadan affetmenin, ölüm gelmeden tövbenin değerini bil. Zaman bir zehirdir. Panzehirin algın olsun. Merhem ol insanlığa. Belki körlük gönüldedir. İlk adımı sen at sen kurtul kuruntularından kurtul ki insanlığa bir mum ışıldasın. Belki o mumdan bir kıvılcım sıçrar . Kıvılcımlar  alev olur.  Kör olma insanoğlu kör ölme...