Kum Tanesi
Hayatımda her zaman yaşadığım olayların, takıldığım küçük ayrıntıları anlamlandırmamda yeri olduğunu dile getirmişimdir. Küçük karelere bakarak büyük manzaraları keşfetme düşünme mucizesi! Yorgunluğu atmak, güneşin tatlı masum sıcaklığını hissetmek için uzandığım kumsalda bir deniz kabuğu gözüme ilişti. Evet belki binlercesini görmüştüm birçok plaj, farklı kum taneleri. Sonra kafamda küçük hesaplamalar oluşmaya başladı. Bu plaj uzun zamandır buradaydı. Benden de eski. Belki yüzyıllardır. Deniz aynı Deniz, kara aynı kara. Değişen tek şey zaman ve insan. Elim usulca kumtanelerine erişti. Kumsalı avuçlamak ilk kez keşfetmiş, plajla ilk tanışmammış gibi içimi kaplayan heyecan. Sorgulamaya başladım. Belki bu kabuğu yüzlerce insan gördü kimi dokundu, yerini değiştirdi. Kimi aldırış etmeden geçti gitti yanından. Kimi görmedi bile! Peki bu kumsal? Binlerce insana ev sahipliği yaptı. Aynı kum üzerinde binlerce ayak izi. Belki küçüktü Deniz onu ilk karşıladığında. Belki yaşlıydı uçup gitti bu dünyadan. Ama plaj hep burda . Deniz aynı yerinde, dalga aynı dalga. Annemin seslenmesiyle daldığım hülyadan dünyamıza ışınladım kendimi. Tabi ya! Zamana yenil düşen her zaman İnsan. Masumca yere bıraktım ellerimdeki kumu. Ve gülümsedim evet burdan bir Aycan geçti. Zamana yenik bir insan daha? Anın tadını çıkararak yüzümde bir gülümsemeyle buluştum dalgalarla.
Geçiciyiz, faniyiz.
Yok olma, ebediyete uğurlanma yolculuğunda bıraktığımız izler her daim yanımızda. Başkalarından bize kalan. Bizden çocuklara uzanan...
Geçiciyiz, faniyiz.
Yok olma, ebediyete uğurlanma yolculuğunda bıraktığımız izler her daim yanımızda. Başkalarından bize kalan. Bizden çocuklara uzanan...
Yorumlar
Yorum Gönder